Ślub konkordatowy - co to jest i czy obrączki są potrzebne?

W czasie trudnych i czasochłonnych przedślubnych przygotowań łatwo się pogubić w natłoku informacji o tym, jakie są odmiany tej uroczystości. Dziś na blogu opisujemy, co to jest ślub konkordatowy i czym różni się od kościelnego i cywilnego. Ponadto podpowiadamy, czy potrzebne są obrączki i konieczna będzie wizyta w urzędzie stanu cywilnego.

Ślub konkordatowy - co to?

Prosta i krótka odpowiedź na pytanie - ślub konkordatowy co to jest? - zamyka się w stwierdzeniu, że to uroczystość łącząca w sobie ślub kościelny ze ślubem cywilnym. 

Rozwijając ten temat, można napisać, że w świetle polskiego prawa oraz kościoła takie małżeństwo będzie ważne. Innymi słowy małżeństwo konkordatowe jest małżeństwem kościelnym, które wywołuje takie same skutki cywilno–prawne jak małżeństwo cywilne. By do tego doszło, do 5 dni od dnia ślubu konkordatowego duchowny prowadzący tę ceremonię ma obowiązek przekazać do urzędu stanu cywilnego niezbędne dokumenty, na podstawie których kierownik urzędu zarejestruje na ich podstawie małżeństwo. 

Po zarejestrowaniu małżeństwa warto udać się do urzędu stanu cywilnego, bo tam można dostać jeden bezpłatny skrócony odpis aktu małżeństwa.

Obrączki na ślub konkordatowy

Trudno wyobrazić sobie ślub konkordatowy bez obrączek. Para, stojąca przed kapłanem prowadzącym tę ceremonię, w pewnym momencie wymienia się tymi krążkami, ślubując przed sobą i Bogiem, że pozostaną ze sobą aż do śmierci. O ile w przypadku ślubu tylko cywilnego obrączki nie są obowiązkowe, chociaż pary j tak się na nie decydują, to w przypadku ślubu konkordatowego nie budzi to żadnych wątpliwości, że jest to obowiązkowy element tej uroczystości. 

Zachęcamy do przeczytania innego wpisu na naszym blogu, czyli jakie obrączki na ślub cywilny i czy w ogóle są potrzebne?

Kto może wziąć ślub konkordatowy?

By móc wziąć ślub konkordatowy, obydwie osoby w związku powinny spełnić wszystkie poniższe warunki:

• powinny być pełnoletnie
• nie są w związku małżeńskim
• nie są ze sobą spokrewnione w linii prostej (jak rodzeństwo czy rodzic z dzieckiem)
• nie są ze sobą spowinowaceni w linii prostej (jak zięć i teściowa)
• nie są w stosunku przysposobienia (jak rodzic adopcyjny i osoba adoptowana)
• nie są ubezwłasnowolnione

Ślub konkordatowy a kościelny

Ślub konkordatowy a kościelny - czym się różnią? Pojęcie “ślub konkordatowy” występuje wymiennie ze “ślubem wyznaniowym”, niekiedy również ze “ślubem kościelnym”. W potocznym rozumieniu osoba, która jest zaproszona na ślub kościelny, najczęściej jest zaproszona na ślub konkordatowy.

Istnieje możliwość, by wziąć wyłącznie ślub kościelny, który nie wywoła skutków prawnych. Organizacje kościelne, jak episkopat, zalecają jednak, by zawierać małżeństwa, gwarantujące skutki cywilne. Istnieje oczywiście możliwość zorganizowania osobno dwóch ceremonii: cywilnej i kościelnej. Rekomendowana kolejność to najpierw ceremonia kościelna, a następnie cywilna. W rzadkich przypadkach możliwe jest zawarcie ślubu wyłącznie kościelnego. 

Ślub konkordatowy - dokumenty i formalności przed uroczystością

Przed ślubem konkordatowym należy udać się do urzędu stanu cywilnego na 6 do 3 miesięcy od daty planowanej uroczystości. Należy wówczas złożyć następujące dokumenty:

• dokumenty tożsamości (dozwolone są dowody osobiste lub paszporty, potrzebne są tylko do okazania w USC)
• dowód opłaty skarbowej – aktualnie jest to koszt 84 złotych. Opłatę można uregulować w kasie urzędu albo wykonać przelew na konto tej placówki
• zgoda sądu na zawarcie związku małżeńskiego (można się o nią ubiegać np. w sytuacji, gdy kobieta skończyła 16 lat) 
• skrócone odpisy aktów urodzenia bądź akty urodzenia

Ślub konkordatowy - podsumowanie

Ślub konkordatowy łączy elementy ślubu kościelnego i cywilnego, jest uznawany zarówno przez prawo kościelne, jak i cywilne. Wprowadzenie do urzędu stanu cywilnego dokumentów przez duchownego w ciągu 5 dni od ceremonii jest konieczne dla prawidłowej rejestracji małżeństwa. Obrączki są nieodłącznym elementem ślubu konkordatowego. W porównaniu z innymi rodzajami ślubów, małżonkowie muszą spełnić pewne kryteria, a ceremonia jest otwarta dla pełnoletnich, niezamężnych i nieżonatych osób bez bliskiego pokrewieństwa lub spowinowacenia.